یه چیز مشترک تو بچه کوچیکا هست که وقتی بهش فکر میکنم خیلی قشنگ و دوست داشتنیه . افکار صادقانشون !
کنجکاوی های خالصانشون .
افکارشون ، سوالات ذهنیشون اکثر اوقات خنده دار به نظر میرسه ولی خیلی قشنگه . افکاری که بدون ذهنیت قبلیه . بی طرف فکر میکنن . معمولا قضاوت نمیکنن .
پیشنهاد میکنم هروقت یه جا فرصت پیش اومد با یه بچه کوچیک گفتوگو کنین . سعی کنید شمام مثل ذهن اون فکر کنید . سوالات مسخره بپرسید . جوابای مسخره بگیرید . ببینید معظلاش چیان . به چیا فکر میکنه چی میگذره تو ذهنش . چه کنجکاوی هایی داره . من که هرچی عمیق تر میشم بیشتر لذت میبرم ازشون .
نهایتا یکی از چیزای واقعا واقعی و خالص بین این همه دروغ و دورویی تو زندگیامون به نظرم همین بچه هان .
۷
۰