تعجب آوره !
تاحالا شده به این فکر کنی چرا همه چیز داره خوب پیش میره ؟
اولا از همه خداروشکر ، خداروشکر که اوضاع اینجوری پیش میره . حکمتتو شکر خدا .
ولی گاهی اوقات شک میکنم . تا الان چرا به اون صورتی که میگن سختی نکشیدم ؟ یعنی در آینده یه سختی خیلی بزرگتر در انتظارمه ؟
میگن افراد سختی میکشن و بزرگ میشن . وقتی زندگی بزرگترهامو میبینم که اینقد سختی کشیدن تا به اینجا رسیدن یکم به اوضاع خودم شک میکنم . چرا ؟ چرا بدونه سختی کشیدن زندگیم داره خوب میگذره ؟
نمیخوام ناشکری کنم فقط تعجب کردم .
خب البته بزرگترهام کلی سختی کشیدن که من سختی نکشم . ولی بازم هرکی سختی های خودشو داره .
نمیدونم شایدم کلا آدم شادی هستم و سختی میکشم ولی اهمیت ندادم بهشون تاحالا. شایدم کلا ذهنیت درستی راجع به سختی های زندگی ندارم ...
نزدیک شدن قلبی به آدمای جدید سختی زندگیت رو بیشتر میتونه کنه. تحمل کردن آدما از نزدیک و پیدا کردن خودت و تلاش برای بهتر کردن خودت و فهمیدن بقیه شبیه یه آتیش میمونه که مس روح رو میتونه طلا کنه. یه سطح دیگه ای از سختی هست. الزاما سختی مادی نیست و خیلی وقتا فکری و احساسی میشه.